نانوذرات دی‌اکسیدتیتانیوم
تیتانیوم یکی از فلزات در دسترس و مفید است که همین ویژگی باعث شده این ذره برای محدوده وسیعی از کاربردها مناسب باشد. این فلز خیلی سبک‌تر از فولاد اما با مقاومت و استحکام قابل مقایسه با آن است. یکی از شکل‌های نانوذرات تیتانیوم، نانوذرات دی‌اکسید تیتانیوم می‌باشد که در مقایسه با مواد معمولی، ویژگی های شیمیایی، نوری و الکتریکی خاصی دارند.
خواص نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم
دی‌اکسید تیتانیوم در هر دو حالت بلوری و آمورف وجود دارد اما عمدتا دارای سه شکل بلوری شامل آناتاز، روتایل و بروکیت می‌باشد. به لحاظ ترمودینامیکی روتایل پایدارترین فاز TiO2 در فشار معمولی بوده و دو فاز دیگر، فازهای نیمه‌پایدار این سیستم به شمار می‌روند. واحدهای پایه‌ی بلوری در هر سه فاز، هشت وجهی‌های TiO2 می‌باشند. تفاوت این سه فاز در نحوه آرایش این هشت وجهی‌ها است. این ساختارها مربوط به TiO2 توده‌ای می‌باشد. به دلیل نسبت سطح به حجم بسیار بالای نانوذرات TiO2 ممکن است نحوه‌ی آرایش سطح، کاملا با توده تفاوت داشته باشد. ساختار روتایل و آناتاز نانوذرات TiO2 ساختار تتراگونال اما بروکیت ساختار ارتورومبیک می‌باشد.
ویژگی‌های نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم
- مساحت سطح ویژه بالا
- پایداری شیمیایی
- عدم سمیت
- خاصیت ضدباکتری
- خاصیت ضدعفونی‌کننده
- خاصیت خودتمیزشوندگی
کاربرد نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم
- صنعت پزشکی
- تولید شیشه‌ها و آیینه‌های ضد بخار
- صنعت کاشی و سرامیک
- صنعت رنگ
- مورد استفاده در کارهای تحقیقاتی
مزیت رقابتی نانو ذرات اکسید روی
- امکان تولید در مقیاس صنعتی
- امکان ایجاد تغییرات و به‌روزرسانی محصولات
- قابلیت‌های فنی و تکنیکی منحصربه فرد برای تولید به کارآمدترین شکل ممکن